Bedrieglijk naïef getekend romantisch avonturenverhaal over liefde, leven en…
een grote schat.
(Vertaling van Trésor! voor L, 2008)
Citaten uit de pers
‘Schat! van Lucie Durbiano ziet eruit als een kinderstrip, maar dat is slechts schijn. De tekeningen mogen dan eenvoudig ogen, het verhaal is minder lichtvoetig dan het lijkt. Durbiano brengt een simpele versie van de jaren vijftig van de vorige eeuw tot leven voor een ongewone schattenjacht. De race naar een mythische schat van de Visigoten wordt gekruid met de amoureuze perikelen van de schattige professorsdochter Christine. De onzuivere motivatie voor de meeste liefdesrelaties verleent (…) diepgang aan dit voor de rest gewild naïeve stripje.’ Gert Meesters in Focus Knack
Inspiratie
Tijdens het werk aan Schat! heb ik dankbaar inspiratie geput uit deze nET eCHT media.
Leesfragment
Leesfragment Echtmedia.net. Copyright bij de auteur.
‘Als het leven zelf’
Draaien en tollen met Lucie Durbiano
Luchtig, speels, grappig en vol dubbele bodems. Lucie Durbiano legt een aanstekelijk plezier in haar werk. Met de romantische avonturenkomedie Schat drukt de Française onmiskenbaar haar eigen stempel op het hedendaagse beeldverhaal.
Eenvoud is het sleutelwoord van Lucie Durbiano. Niet toevallig publiceert ze in 2004 Bizou, een hedendaags liefdesverhaal geïnspireerd op (jawel) Maja de Bij. Veel eenvoudiger kan niet. Sommige mensen spreken van Durbiano’s ‘kale lijn’: een variant op Hergés fameuze ‘klare lijn’, maar dan niet alleen met vereenvoudigde personages, maar ook met uiterst sobere decors. De Eiffeltoren is bij Durbiano weinig meer dan een driehoek aan de horizon. Sfeervol uitgelicht tegen een blauwe sterrenhemel, dat wel.
Behalve eenvoudig is de wereld van Lucie Durbiano ook onveranderd meeslepend. Het vertellen van een verhaal staat bij haar voorop. Wie een striptekening van haar hand bekijkt, is al bijna meteen een paar pagina’s verder. Haar strips verschijnen in Frankrijk veelzeggend genoeg onder redactie van Joann Sfar, de gevierde auteur van Donjon en De kat van de rabbijn, ook al zo’n stripverteller pur sang. Durbiano is een meester in het tot leven wekken van geloofwaardige personages. Neem de hoofdpersoon van Schat, de wiskundestudente Christine. Haar loyaliteit aan haar vader is al net zo begrijpelijk als haar behoefte haar eigen dromen na te jagen. Christines tegenspeler Michel is een volkomen geloofwaardige nerd. Durbiano introduceert de verlegen archeologiestudent als hij net te laat komt doordat (kan een smoes suffer?) zijn bus werd omgeleid.
Maar bij al die geloofwaardige eenvoud is er bij Lucie Durbiano altijd één ding dat zeker is. En dat is dat zekerheid niet bestaat. Haar strips draaien en tollen, vertragen en versnellen als de wagentjes van een achtbaan. Een psychologische achtbaan, die Meneer Johan-tekenaar Charles Berbérian acht jaar geleden ertoe bracht de jonge Durbiano, toen ze nog vooral als kinderboekenillustrator actief was, te vragen of ze met haar eigenzinnige tekeningen niet eens verhalen wilde gaan vertellen. Dankzij Berbérian kan nu ook de Nederlandstalige lezer meegenieten van een van de meest sprankelende Franse stripmakers van dit moment.
Schat werd dit voorjaar tijdens het stripfestival van Angoulême genomineerd voor de beste strip van het jaar. Een Franse journalist omschreef Durbiano’s romantische avonturenkomedie als ‘een soort Kuifje waarin gekust wordt, met mooie meiden en een vleugje seks’. ‘Ja, als het leven zelf,’ grijnsde Durbiano terug.
Spreekt Schat! je aan? Dan lees je mogelijk ook graag:
