Pierre-Henry Gomont: Malaterre 1 en 2

Pakkend familiedrama over een even manipulatieve als gedreven vader die probeert het geluk naar zijn hand te zetten – tegen elke prijs. Tevens rauwe liefdesverklaring aan postkoloniaal Afrika. (Vertaling van Malaterre voor Sherpa, 2023)

Citaten uit de pers

‘Magnifieke familiegeschiedenis. (…) Zo meedogenloos én tegelijkertijd liefdevol kan een vaderportret zijn. Narcistische vader ontvoert zijn oudste kinderen naar het postkoloniale familiebezit in Afrika. In een rauwe, wervelende stijl, nauwelijks de schets ontgroeid, parachuteert Gomont ons in het vervallen familiehuis, het zompige Frankrijk, de grote stad, de jungle… Hoe zorg je dat je kinderen je nooit kunnen verlaten? Precies, dan moet je ze flink te grazen nemen, en hun moeder ook. Wreed, melancholiek, meeslepend. Een meesterwerk.’ Martijn Daalder op 9ekunst.nl (Beste strips van 2023)

‘Gomont vertelt hoe een impulsieve alcoholistische vader twee van zijn kinderen ontvoert naar een familiedomein in de Afrikaanse brousse. Hartverscheurend en autobiografisch.’ Gert Meesters in Focus Knack (Beste strips van 2023)

‘Magistrale familiesaga over schuld en loyaliteit. (…) [Hoofdpersoon Gabriel is] een afwezige, humeurige vader, die [we] steeds verder in zijn eigen gelijk zien verzuipen. (…) Prachtig in beeld gebracht. (…) Malaterre is literair van toon en dat maakt het verhaal ijzersterk. Gomont doorbreekt regelmatig de vierde wand en laat de verteller zoeken naar verklaringen voor Gabriels gedrag. Dat pakt goed uit, zeker in de smetteloze Nederlandse vertaling die heerlijk leest: het is volop gniffelen en genieten. De schitterende volzinnen ondersteunen de oogstrelende pagina’s van Gomont, die bijna achteloos lijken getekend. Gomonts hand is snel, los maar trefzeker, wat hij nog sterker weet aan te zetten met zijn perfecte kleurgebruik: een paar ingetogen tinten, in rappe penseelstreken en airbrushvlakken. (…) Een overdonderende leeservaring over schuld, loyaliteit en familiebanden.’ Stefan Nieuwenhuis in NRC Handelsblad

‘Fenomenaal verhaal met een furieus verteltempo in een hele expressieve tekenstijl. (…) Overdadig rijk. (…) Dit moet iedereen lezen. Slice of life zoals je het zelden te zien krijgt.’ Jeroen Vullings en Martijn Daalder in Jopo de Podcast

‘Meeslepende familiegeschiedenis in de tropen (…) Hoofdpersoon Gabriel Lesaffre [probeert] wanhopig het oude familielandgoed in Afrika terug te krijgen en overeind te houden. Maar zakelijk is hij geen kei. In het zich mooier voordoen dan hij is, is Gabriel daarentegen een ster. (…) [Gomonts] personages zijn zowel wat hun karakter als hun gedrag betreft volkomen geloofwaardig, wat maakt dat je als lezer snel in hun verwikkelingen wordt meegezogen. (…) Hartverwarmend.’ Hans van Soest op 9ekunst.nl

‘Een scherp portret dat doet nadenken over de menselijke relaties, en dat allemaal in een prachtige, krasserige stijl. De sfeer die het album weet uit te stralen, is fantastisch, het einde verrassend maar aangrijpend.’ Peter Leysen op Cuttingedge.be

‘Het album waarmee Parijzenaar Pierre-Henry Gomont zich op de kaart heeft gezet, is nu eindelijk en meer dan terecht vertaald. (…) [Gomonts] stijl is ruw, hoekig en even vurig als de sigaret van zijn hoofdfiguur. Maar achter die flamboyante art brut schuilen tekeningen die barsten van de details. (…) De rook uit Gabriels sigaret is een expressief personage op zich. De max! Het kleurgebruik maakt het helemaal af. De sfeervolle groen-rode retrotinten voeren de hoofdtoon. Dit is zo mooi. (…) [Een] flamboyant verhaal over ambigu vaderschap, hopeloze ambitie en aangekondigd falen, en dit allemaal verpakt in pakkende grafiek. Het stripjaar kan niet mooier starten.’ Wouter Porteman op Stripspeciaalzaak.be