Sjors en Sjimmie zijn niet voorstelbaar zonder de kolonel, Dikkie en Sally. Het bekende beeld van het tweetal als trendy tieners is vooral te danken aan Robert van der Kroft (1952). De Rotterdammer brengt in 1975, samen met gag-schrijvers Jan van Die (1956) en Wilbert Plijnaar (1954), na enkele woelige jaren weer continuïteit in de strip. Grafisch met een heldere, herkenbare stijl – Van der Kroft begon als Donald Duck-tekenaar – en inhoudelijk met consequent eigentijdse, gemoedelijke humor. Mild en goedmoedig is Van der Kroft ook in de strip Claire, die hij vanaf 1988 elke week voor het vrouwenblad Flair maakt. Minder bekend is dat de tekenaar ook een groot muziekliefhebber is. Robert van der Kroft kruipt graag achter zijn tekentafel vandaan om op te treden als dj en als gitarist met zijn pretpopband Zorro.
Jeugd
Sjors en Sjimmie zijn twee levendige jongens, die zo bij je in de klas zouden kunnen zitten. Ze chatten, surfen over het internet en volgen de nieuwste trends. Eigenlijk is dat heel knap. Want Sjors en Sjimmie zijn veel ouder dan ze lijken – ja, ouder nog dan je eigen opa en oma. Ze hebben zelfs nog in zo’n rammelende zeepkist gereden. Al bijna honderd jaar lang beleven ze vrolijke avonturen. In het jaar 2000 konden ze eervol keten op hun eigen postzegel.
Kenners
Sjors is een kind van vele vaders. Zijn ontstaansgeschiedenis gaat terug tot begin twintigste eeuw: de in matrozenpak gehulde Buster Brown en zijn navolger Perry Winkle van Martin Branner (1888-1970). In de gedaante van Ukkie Wappie maakt Sjors begin jaren dertig zijn entree in diverse Nederlandse tijdschriften. Maar Sjors’ opmars begint hier pas echt in 1938 wanneer Frans Piët (1905-1997) zijn stempel op de strip drukt. De Haarlemse tekenaar maakt van Sjors een Pietje Bell-achtige poetsenbakker en introduceert Sjimmie, die nooit meer van Sjors’ zijde zal wijken. Samen beleven ze dwaze avonturen, vanaf 1954 zelfs in hun eigen weekblad Sjors van de Rebellenclub. Dan staan onder anderen Mary van Loenen en Carol Voges Piët bij in de strijd tegen de vele deadlines. In 1969 gaat Piët met pensioen en ondergaan zijn geesteskinderen turbulente transformaties onder de tekenpen van Jan Kruis en Jan Steeman – het komt zelfs tot een sciencefictionavontuur. Vanaf 1975 belanden onze vrienden weer op het rechte pad van de klassieke gag. Verantwoordelijk daarvoor zijn de Wiroja’s, oftewel Robert van der Kroft, Jan van Die en Wilbert Plijnaar, die samen ook de meidenstrip Claire tekenen. Inmiddels hebben zij Sjors en Sjimmie op internet heel eigentijds van een fraaie ‘.nl’ voorzien.
Copywriting voor kabinetten Nederlands Stripmuseum Groningen