Uitg. Dupuis; 63 platen; kleur; slappe kaft; € 6,95
De Zwitser Cosey (1950) draait al een respectabel aantal jaartjes mee in de stripcultuur. Naam maakte hij met de striphippie Jonathan, daarna wierp hij zich op een tiental (nogal van kwaliteit wisselende) stripromans voor een volwassen publiek. Met De azuren Boeddha keert Cosey terug naar zijn oude liefde: Tibet. De stripmaker blijkt nog net zo gepassioneerd als ruim dertig jaar geleden, aan de andere kant is de verrassing er inmiddels wel af.
De azuren Boeddha vertelt het verhaal van de onwaarschijnlijke verliefdheid tussen Gifford en Lhal. Hij is een Britse kostschooljongen, zij een pril tienermeisje én de vijfde reïncarnatie van de man die vele eeuwen geleden de voor boeddhisten legendarische azuren Boeddha heeft ontdekt. Ze ontmoeten elkaar medio jaren zestig van de twintigste eeuw in het Tibetaanse hooggebergte. Het is een kortstondige ontmoeting, een kortstondige verliefdheid, daarna moet Gifford terug naar zijn bezorgde ouders, terug naar het kille Engeland. Hamvragen aan het einde van dit eerste deel van wat een tweeluik moet worden: zullen Gifford en Lhal elkaar weerzien? En: zal de azuren Boeddha nog zijn Ware Gezicht laten zien?
Nog even gedreven als in Jonathan portretteert de vijftiger Cosey de Tibetanen, hun cultuur, hun gevoel voor mystiek en de overweldigende natuur waarin zij leven. Met merkbaar plezier tekent hij de ongenaakbare, besneeuwde bergtoppen en de rijke, mysterieuze beeldcultuur van de boeddhisten. Dat maakt het lezen van De azuren Boeddha tot een alleszins aangename ervaring. De vakman Cosey is duidelijk op dreef. Ook aangenaam is dat zijn hoofdpersoon Gifford de gebeurtenissen niet zoals de wazige Jonathan gelaten over zich heen laat komen, maar af en toe lekker dwars is. Een dwarsheid waar Cosey met de hem kenmerkende mildheid ook fijntjes mee spot.
Fijnzinnige humor, antropologische finesses en zorgvuldig gedoseerd avontuur: De azuren Boeddha is prima voer voor de liefhebbers van Coseys tekeningen en voor mensen met interesse in de Tibetaanse cultuur. Maar het is tegelijk ook de makke van De azuren Boeddha. Bij zo’n afgewogen verhaal, zo’n evenwichtig geheel ligt het etiket ‘Novib-strip’ op de loer. Gezond vermaak – zoals dat vroeger heette – maar ook meer dan een tikkeltje braaf. Niemand die zich aan deze strip een buil zal vallen, maar de meer avontuurlijk ingestelde striplezer weet genoeg.
Toon Dohmen
Gepubliceerd in ZozoLala (2005)